En als ik eerlijk ben vind ik deze reis, van het opnieuw mijn weg vinden in deze maatschappij een veel grotere uitdaging dan de berg. Het valt me soms heel erg tegen. Toen ik me aan het voorbereiden was op de Kilimanjaro, had ik focus en was de stip op de horizon duidelijk. Veel mensen zeiden toen al tegen me, kijk ook alvast wat je na je avontuur wilt gaan doen. Maar dat kon ik niet. Er stond letterlijk nog een berg in de weg en ik kon helemaal niet zien wat daarachter zou zijn.
Maar goed, vol vertrouwen dat er daarna wel weer iets op mijn pad zou komen. En er komt genoeg op mijn pad. Zo solliciteerde ik op een vacature bij Altrecht, als ervaringsdeskundige begeleidster GGZ. Mijn wens om in de GGZ te werken is er al heel lang en in deze functie zou ik 2 jaar worden opgeleid en kon ik meteen stage lopen in de praktijk. Mijn eigen ervaring met psychische problemen en herstel inzetten om andere mensen te helpen: beter bij mijn missie passen kon het haast niet.
Ik werd aangenomen, maar het mocht niet zo zijn. Het eerste jaar bieden zij alleen een stagevergoeding en voor mij is het niet haalbaar om naast 28 uur school en stage, nog een volledig inkomen erbij te verdienen.
Ik heb alle opties en mogelijkheden onderzocht, van bijstand tot bijbaan. Maar ik kon geen weg vinden. En deze optie moest ik aan me voorbij laten gaan.
Toen bij een andere organisatie gesolliciteerd naar dezelfde functie maar helaas afgewezen; ik blijk te hoog opgeleid. De opleiding die wordt aangeboden daar heb ik al een diploma voor, ik mis alleen nog een stukje
Regelmatig ben ik behoorlijk de weg kwijt. Voel ik mijn eigen kracht niet meer, overspoelen de negatieve gedachten, lijkt het beeld wat ik van mezelf heb volledig te vertroebelen en niet te kloppen met de werkelijkheid. Voel ik me gefrustreerd en boos. Omdat het niet lukt om mijn talenten en kwaliteiten vorm te geven in deze maatschappij. En is het kleine meisje in mij volop aanwezig; teruggetrokken, onzeker, stilzwijgend, ben ik wel goed genoeg, mag ik wel hulp vragen? enz. Het blijft een uitdaging om dat kleine meisje te geven wat ze nodig heeft en tegelijkertijd mijn volwassen deel aan te spreken om de krachtige vrouw te zijn die ik ben.
In het traject in voorbereiding naar de Kili heb ik zo mogen ervaren wat ik allemaal kan en waar mijn kwaliteiten liggen. Ik merk dat het zo belangrijk voor me is dat ik mijn ervaringen kan doorgeven aan anderen en mijn talenten kan inzetten. Dat zet mij ook weer in mijn kracht en doet mijn energie stromen.
Daarom ben ik de volgende functie aan het vinden, dit is waar ik voor ga:
Wat: Ervaringsdeskundige Begeleidster GGZ
Waar: Utrecht/Amsterdam/Haarlem/Noord-Holland
Aantal uren: 24-32 uur per week
Mijn kernwaarden: groei, vrijheid, menswaardigheid, creativiteit, levensvreugde en positiviteit.
Dus als je iets voorbij ziet komen of wellicht contacten hebt in de GGZ, laat het me weten! Daarnaast zal ik de FB pagina van de KiliChallenge gaan omzetten naar een nieuwe pagina: Trauma Maatje. Om daarop nieuwe activiteiten rondom het herstel van en informatie over trauma te ontwikkelen.
En ondertussen spreek ik mijn krachtige zelf regelmatig toe met deze tekst uit het nummer 'Kom op' van Ali B en Stef Bos:
Kom op, laat je zien, want ik mis je
Sta op, recht je rug, wij zijn gemaakt voor het geluk
Als je weet hoe mooi je bent zul je lopen met flair
Je verhalen zullen stralen tot hoog in de sterren
Zodat de wereld kan zien, er is maar eentje van jou
Op heel de wereld is maar 1 zo'n vrouw!
Kijk hier voor dit prachtige nummer:
https://youtu.be/sYnfHRVgBac
Geen opmerkingen:
Een reactie posten